Historia

Historia Szkoły Podstawowej w Węgrzynowie

 

„Tędy ze Szlas przez mostek zielony

Wędrowałem po abecadło.

Wietrzyk śpiewał wesoło w szuwarach

Błogosławiąc, chłopięcej podróży.

 

Z daleka szkoła uśmiechała się ładnie

A w klasie ławki powitały głaszcząc

Po głowie moją nieśmiałość.

I tablica szepnęła, że będzie dobrze…”

 /Leon Kawecki – fragment  wiersza „Pierwsze lata” – 14 II 2000r.

 

Historia szkolnictwa w miejscowości Węgrzynowo sięga 1903 roku. Wtedy to właśnie do miejscowości leżącej w gminie Krasne w powiecie Ciechanów przybył emerytowany nauczyciel –  Leon Kołodziejski, który rozpoczął nauczanie. Jednak było to nauczanie prywatne i trwało 6 lat.

       W roku 1909 władze rosyjskie zatwierdziły nauczanie w miejscowości Węgrzynowo i od tego czasu zaczęła funkcjonować Szkoła Gminna. Pierwszą urzędową nauczycielką była pani Janina Mossakowska.

      Szkoła mieściła się w prywatnych budynkach i wiele razy zmieniała swoją siedzibę. Zmieniali się też nauczyciele. Ale wciąż była to tylko placówka o jednym etacie nauczycielskim. Dopiero w roku szk. 1923/24 przybył drugi nauczyciel Alojzy Milewski, który został kierownikiem placówki. Wraz z żoną Bronisławą, która była również nauczycielką, kupili dom, w części którego prowadzone były zajęcia lekcyjne .

       Do 1934 roku w szkole pracowało dwóch nauczycieli, a od tego roku do pracy przybył trzeci nauczyciel i taki stan utrzymywał  się do 1939 r. Nauka odbywała się w trzech prywatnych budynkach ( w domu Państwa Milewskich, na poddaszu budynku w folwarku i domu Jana Baprawskiego). Była to sześcioklasowa szkoła powszechna.

        Ze względu na to, że zajęcia odbywały się w pomieszczeniach prywatnych w 1936 roku została rozpoczęta budowa nowej szkoły. Inicjatorami byli : Alojzy Milewski i ks. Stefan Nowakowski. Pozyskali wsparcie księżnej Ludwiki Czartoryskiej. Brakowało jednak funduszy. Radni gminy Krasne  (do której należała wieś Węgrzynowo) podjęli decyzję, że wybudowana zostanie tylko połowa budynku, a druga połowa we wsi Zalesie. W przyszłości miano dobudować brakujące „połówki”. Mieszkańcy wsi budowali szkołę  w czynie społecznym. Cegła została podarowana (w części) przez księżną  i pochodziła z miejscowej cegielni. Budynek był jednopiętrowy i stał bliżej drogi, niż obecny. W 1939 roku szkoła była właściwie ukończona. Została odprawiona uroczysta msza święta, podczas której wyświęcono budynek. Jednak 3 IX 1939r.  nie rozpoczął się nowy rok szkolny.

     1 września 1939 roku wybuchła II wojna światowa. Okupant niemiecki nakazał rozbiórkę budynku szkolnego, a cegła została wywieziona do Makowa Maz. z przeznaczeniem na budowę bloków. Do końca wojny w Węgrzynowie nie działała żadna szkoła, gdyż zabraniał tego okupant hitlerowski. Wieloletni kierownik szkoły Alojzy Milewski został w styczniu 1940 roku wywieziony i zginął prawdopodobnie w obozie.

           Po zakończeniu wojny nauka została szybko wznowiona. Już od  lutego 1945 roku rozpoczęły się zajęcia lekcyjne w szkole w Węgrzynowie. Odbywały się nadal w pomieszczeniach prywatnych  t.j budynku Pani Milewskiej  i w budynku podworskim. W pierwszym roku w szkole pracowało troje nauczycieli: Łumniewski Wincenty (kierownik), Milewska Bronisława i Kukawka Kazimierz.

         W kolejnych latach uległ zniszczeniu budynek podworski, w którym prowadzono część zajęć. Dzięki staraniom  Natalii Gutowskiej, która pełniła funkcję kierownika szkoły, nauka została przeniesiona do świeżo wyremontowanego budynku parafialnego znajdującego się w pobliżu kościoła. Część zajęć nadal prowadzona była w budynku Pani Milewskiej.       

         W  roku szkolnym 1949/50 po raz pierwszy powstała klasa VII. Dotychczas uczniowie chcący się dalej uczyć musieli dojeżdżać  do pobliskiego Bogatego, gdzie była pełna szkoła powszechna.

        Rok szk. 1949/50 przyniósł nowe zmiany w gronie pedagogicznym. Przybyła nauczycielka Barbara Szlaska. Kierowniczką była nadal  Natalia Gutowska. Był  rok 1951 , kiedy kierowniczka szkoły rozpoczęła starania o budowę nowego budynku szkolnego. W tym celu wśród społeczeństwa zorganizowano dobrowolną zbiórkę pieniędzy, za które zakupiono pierwsze materiały budowlane: wapno i część cegły.

     Nowy rok szkolny 1951/52 przyniósł nowe zmiany w gronie pedagogicznym. Odeszły dwie panie – pani Pawlak i pani Miłkowska, a do pracy zgłosiła się młoda nauczycielka –  Edmunda Borowa ( późniejsza pani Pokorska), która rozpoczęła pierwszy rok pracy w tym zawodzie. Prócz niej w szkole uczyli:  Barbara Szlaska, Natalia Gutowska ( nadal pełniła funkcję kierownika szkoły) oraz  Henryk Pajka. Wkrótce N.Gutowska została przeniesiona do szkoły w Zalesiu. Kierownictwo w szkole w Węgrzynowie objęła Barbara Szlaska. Do pracy została przyjęta młoda nauczycielka Alicja Kędzierska (później pani Kawecka). Czwórka młodych nauczycieli z zapałem przystępuje do pracy nad rozwijaniem umysłów młodzieży szkolnej w szkole w Węgrzynowie.

     W roku szk. 1952/53 odszedł z tutejszej szkoły nauczyciel H. Pajka, a jego miejsce zajęła młoda nauczycielka  Maria Górska ( późniejsza pani Rzepińska), która została jednocześnie opiekunem drużyny harcerskiej na terenie szkoły. W tym też roku przystąpiono do budowy nowego budynku szkolnego. Lekcje nadal odbywały się w mieszkaniach prywatnych. Funkcję kierownika szkoły pełniła Barbara Szlaska. W następnym roku zainteresowanie i uwaga nauczycieli skupione były na budowie nowego budynku szkolnego. W kwietniu 1954 roku został on uroczyście przekazany społeczności lokalnej w obecności przedstawicieli Wydziału Oświaty z Ciechanowa, przedstawicieli PZPR, miejscowych władz i Komitetu Rodzicielskiego. Służy on do dziś.

     W roku 1957/58 kierownik tutejszej szkoły  Barbara Szlaska zachorowała i otrzymała urlop do końca roku. Pozostało tylko trzy nauczycielki:  E. Pokorska, A. Kawecka oraz M. Rzepińska, która w zastępstwie pełniła funkcję kierownika do 1960 roku.

      W roku szkolnym 1958/59 w związku z odejściem na urlop macierzyński  E. Pokorskiej, do pracy przyszła  J. Wierzbicka. Praca nauczycielek układała się bardzo dobrze. Młode pełne zapału nauczycielki pomagały sobie wzajemnie oraz chętnie współpracowały z Komitetem Rodzicielskim.

    Z początkiem roku szk. 1960/61 odeszła z naszej szkoły  J. Wierzbicka, a jej miejsce zajął Zygmunt Muszyński, któremu Inspektor Oświaty powierzył stanowisko Kierownika Szkoły.

     Rok szk. 1961/62 rozpoczęto w niezmienionym składzie osobowym nauczycieli. W roku szk. 1962/63 powiększył się skład osobowy grona nauczycielskiego, bowiem w szkole przyznano piąty etap, który  objęła T. Kaniewska ( nauczycielka matematyki). Pracowała ona tylko jeden rok, a na jej miejsce przybyła  N. Domańska, która pracowała do roku 1966/67. W tym też roku pracę rozpoczęła młoda nauczycielka matematyki i fizyki  Maria Muszyńska oraz Anna Archacka, absolwentka Liceum Pedagogicznego w Pułtusku.

     W dalszych latach znowu nastąpiła zmiana w składzie osobowym personelu nauczycielskiego. Rozpoczęła nauczycielka Danuta Sztomberska ( późniejsza Baryga) .

     Od 1 września 1974 roku obniżono stopień organizacyjny szkoły z ośmiu na cztery oddziały w związku z powstaniem Gminnej Szkoły Zbiorczej w Płoniawach. W wyniku tego, w tutejszej szkole pozostało 63 uczniów, pobierających naukę w klasach I-IV. Uczniowie klas V-VIII rozpoczęli naukę w Gminnej Szkole Zbiorczej w Płoniawach – filia w Krasińcu.

Po siedmiu latach w roku szk. 1981/82 została przywrócona w Węgrzynowie ośmioklasowa szkoła podstawowa. W związku z tym wystąpiły trudności kadrowe, jak również związane z wyposażeniem szkoły w pomoce dydaktyczne. Powrócili do pracy nauczyciele, którzy tu uczyli przed obniżeniem stopnia organizacyjnego szkoły. Skład rady pedagogicznej był następujący: dyr. E. Pokorska, Rzepińska, A. Kawecka, A. Rzepińska (obecna Wojdak). Ponadto uczyli: Muszyński- jęz. polski, D. Sęk – historia, S. Komorowska- biologia i geografia, W. Kosecki- matematyka i fizyka, B. Kosecka- jęz. rosyjski, Z. Smętek – matematyka, J. Niedzielska – chemia, M. Pietrzak – kultura fizyczna, B. Pietrzak- matematyka.

       W roku szk. 1982/83 pracę rozpoczyna rusycystka po studiach p. Teresa Pydyńska ( obecnie Mierzejewska), Elżbieta Furmańska oraz Regina Nowotka.

 W następnym roku szkolnym zmienił się skład rady pedagogicznej. Prace podjęło  dwoje młodych nauczycieli Urszula i Andrzej Bonkowie, inżynierowie po studiach rolniczych. Uczyli fizyki, chemii i kultury fizycznej.

      W 1984r. odeszły na emeryturę  M. Rzepińska i  S. Komorowska, a pracę rozpoczęli pan Stefan Sęk ( uczył geografii, fizyki, chemii i zajęć praktycznych) i Barbara Bobrowska ( nauczanie początkowe)oraz A.Wojdak, która powróciła z urlopu. Odeszli ze szkoły Państwo Bonkowie i Koseccy. Z dniem 1 września 1985r. pracę w naszej szkole rozpoczęła Jolanta Dawid, a na emeryturę odeszła wieloletnia nauczycielka A. Kawecka.

    W roku szk. 1986/87 nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Na zasłużoną emeryturę odeszła E.Pokorska, a z dniem 1 września tego roku stanowisko dyrektora objęła Danuta Sęk. Skład rady pedagogicznej przedstawiał się następująco: L. Kostrzewska, B. Pietrzak, D. Drabińska , R. Nowotka, A. Wojdak, J. Dawid, S. Sęk, E. Pokorska (½ etatu), A. Kawecka (½ etatu) i S. Komorowska (½ etatu).

W roku szk. 1987/88 naukę rozpoczęło 104 uczniów oraz podjęło pracę 10 nauczycieli i 2 sprzątaczki ( J. Skowrońska i Cz.Gołota), w tym dwoje nowych nauczycieli M. Sobecka ( wych.–fiz.) i K. Królicki ( matematyka). Rok później pracę rozpoczęła nauczycielka nauczania początkowego Beata Czajkowska (obecna Wójcicka) oraz  jęz. rosyjskiego T. Mierzejewska, która powróciła z urlopu macierzyńskiego.

    W 1990/91 roku etat nauczyciela biologii i chemii otrzymała M. Komorowska. Ponadto rok ten był ostatnim rokiem pracy w naszej szkole  dyr. D. Sęk, która odeszła na emeryturę. Nową dyrektorką (pełniącą obowiązki) została J. Dawid.

   W 1991/92 odbył się konkurs na dyr. szkoły, którym została M. Sobecka. Naukę rozpoczęło 113 uczniów. Do pracy przyjęto nową nauczycielkę – katechetkę E. Sztomberską ( obecnie Mosakowską). W  kolejnych latach skład rady pedagogicznej nie uległ zmianie.

   W roku szk. 1995/96 dyr. Szkoły Podstawowej w Węgrzynowie została ponownie  J. Dawid. Rok później do naszego grona pedagogicznego dołączyli nowi nauczyciele :W. Sojma ( naucz. jęz. rosyjskiego) i  T. Roter ( naucz. jęz. angielskiego). Następnie w roku 1997 pracę rozpoczął nauczyciel fizyki i techniki  P. Kozłowski.  Nauczyciele ci pracowali tylko przez kilka lat.

    1 września 1999 roku   rozpoczęła się reforma szkolnictwa. Obniżony został stopień organizacyjny naszej szkoły. Powstała sześcioklasowa szkoła podstawowa. Kończyła się sprawdzianem umiejętności na koniec klasy VI. Większa część absolwentów  naszej szkoły kontynuowała naukę w pobliskim Gimnazjum w Krasińcu , a pozostali w Gimnazjum  w Makowie Maz.

    5 maja 1999 roku oddano do użytku wyremontowane boisko sportowe. Dużym osiągnięciem w ostatnich latach w pracy szkoły jest nauczanie od 1996 roku języka angielskiego i informatyki. Należy podkreślić, iż dzieci mają możliwość już od kilku lat korzystania z sali komputerowej. W ostatnich latach szkoła została wzbogacona w liczne pomoce dydaktyczne i sprzęt szkolny. Bardzo dobrze układa się współpraca szkoły z rodzicami. Wykonują oni różne prace na jej rzecz i wspomagają finansowo.

Od 2004 roku w szkole funkcjonuje oddział przedszkolny, który ma stworzone bardzo dobre warunki. Sale są dobrze wyposażone. Funkcjonują 2 grupy: klasa 0- 5,6-latki i grupa 3-4 latków.  W 2014r. dodatkowo oddział przedszkolny został  doposażony w ramach projektu unijnego POKL 9.1.1. w sprzęt RTV, meble , zabawki , nowe meble do szatni.

    10 grudnia 2009 roku została oddana do użytku sala gimnastyczna z zapleczem i zostało nadane szkole imię „Bohaterów Września”.  Było to doniosłe wydarzenie w historii szkoły.

     W latach 2013-2014 w kl. IV-VI realizowany był projekt unijny POKL 9.1.2 „Nasza szansa-uczymy się, poznajemy , zwiedzamy”. W ramach wyrównywania szans edukacyjnych prowadzono różnorodne zajęcia dodatkowe oraz zorganizowano wiele wycieczek edukacyjnych. Doposażono też szkołę w pomoce dydaktyczne, tablicę multimedialną kamerę.

    W klasach I-III przez 2 lata realizowano projekt unijny  POKL 9.1.2 w ramach indywidualizacji nauczania:

– 2012/2013 –„ Ku pokrzepieniu przez naukę i zabawę”;

– 2013/2014- „ Dobry start , dobra przyszłość.

    Od chwili nadania imienia ważnym wydarzeniem w życiu szkoły są obchody Dnia Patrona. Cyklicznie co roku organizujemy też festyn rodzinny. Świętem dla szkoły co roku jest choinka szkolna, która skupia społeczność lokalną.

       W 2014 roku minęło 60 lat od oddania budynku szkolnego do użytku .W 2015 roku odbył się zjazd absolwentów szkoły.

 W szkole uczyło się w nim kilka pokoleń mieszkańców wsi:  Węgrzynowa, Bogdalca i Szlas  Łozino. Uczniowie otrzymywali tu „fundamenty” swojej wiedzy i umiejętności.

      Od września 2011roku przywrócono ośmioklasową  szkołę. Obwód placówki powiększył się o miejscowości: Młodzianowo, Obłudzin, Kobylinek, Kobylin. Dzieci są dowożone z odległych wsi. Działa świetlica szkolna, w której dzieci mogą odrabiać lekcje i oczekiwać na autobus.

     Szkoła organizuje różnego rodzaju imprezy, akademie, wycieczki, festyny , konkursy i spotkania. Kultywuje tradycje i obyczaje miejscowe.  Stanowi dla mieszkańców wsi Węgrzynowo centrum życia społeczno-kulturalnego.

W ostatnich latach dokonano ważnych remontów budynku szkolnego:

-1996 r.- remont dachu , położenie blachy trapezowej;

-1997r.- remont łazienek , położenie terakoty i glazury;

– 1998r.- remont szatni;

– 2002r.-remont schodów, położenie chodnika z kostki brukowe;

– 2004r. – wymiana stolarki okiennej;

-2005r. -nowa pracownia komputerowa z funduszy unijnych

– 2008r.-kapitalny remont instalacji elektrycznej i centralnego ogrzewania

-2008r.-rozpoczęcie budowy nowej sali gimnastycznej wraz z zapleczem

-2009r.-nadanie szkole imienia Bohaterów Września ,oddanie do użytku nowej sali gimnastycznej wraz z zapleczem

-2010r.-remont i oddanie do użytku nowej sali zabaw

-2012r.remont biblioteki wiejskiej i szkolnej ,nowe ogrodzenie boiska szkolnego

-2013r.-budowa placu zabaw dla klas I-III w ramach programu rządowego „Radosna szkoła”

-2014r.-Wymiana podłogi i stolarki drzwiowej w starej części budynku